Historia Banku Spółdzielczego w Kazimierzu Dolnym

Oficjalnie uznaje się, iż historia Banku Spółdzielczego w Kazimierzu Dolnym miała swój początek w 1912 roku kiedy to zarejestrowano Kazimierskie Towarzystwo Kredytowe w Kazimierzu. Należy sądzić, że władze nowo utworzonego Towarzystwa bardzo energicznie rozpoczęły swoją działalność zakupując na swoją siedzibę budynek – kamienicę wraz z placem i drewnianą oficyną na zapleczu. Kamienica z początku XVII wieku nosi nazwę „Pod św. Krzysztofem” i należy do najcenniejszych obiektów zabytkowych miasta. Celem Towarzystwa było udzielanie pożyczek ze składkowej kasy rzemieślnikom i przemysłowcom, by „wyzwolić potrzebujących od zgubnych lichwiarzy” i przyczynić się do rozwoju przemysłu i rzemiosła. Kredyty prywatne w owych latach były bardzo drogie i trudno dostępne, dlatego też działalność Towarzystwa szybko zdobyła popularność wśród mieszkańców okolicznych wsi.

Dynamiczny rozwój Towarzystwa zostaje zakłócony w roku 1915 działaniami wojennymi. Okres pierwszej wojny światowej nie sprzyja rozwojowi tej organizacji. Również pierwsze lata po wojnie, w których kraj nasz przeżywa poważny kryzys gospodarczy, wpływają niekorzystnie na wyniki gospodarcze Towarzystwa, które od 1922 roku przyjmuje nazwę Kasa Spółdzielcza Chrześcijańska w Kazimierzu, a od 1928 – Chrześcijańska Kasa Spółdzielcza z odpowiedzialnością nieograniczoną w Kazimierzu Dolnym.

W okresie okupacji Kasa przejawiała pewną działalność, ponieważ sprawozdania z pierwszych lat po wojnie wykazują pozycję pod nazwą „zadłużenia pookupacyjne”. Dokumenty wskazują, że w 1946 roku Kasa już funkcjonowała, a w roku 1947, po zmianie nazwy na Chrześcijański Bank Spółdzielczy w Kazimierzu Dolnym, Bank ten zrzeszał 613 członków, miał 20 wkładców, 18 dłużników oraz prowadził 3 rachunki bieżące zatrudniając przy tym 4 pracowników.

W 1950 roku – w myśl zarządzenia ówczesnego Ministra Skarbu – Chrześcijański Bank Spółdzielczy w Kazimierzu Dolnym zostaje wykreślony z rejestru spółdzielni wobec przekształcenia się w Gminną Kasę Spółdzielczą w Kazimierzu Dolnym.
Pomyślny rozwój zostaje ograniczony w latach 1950-56, w których nastąpiło największe ograniczenie samorządności spółdzielczej i działalności bankowej. W kredytowaniu działalność ograniczała się do realizowania niezliczonej ilości zaliczek kontraktacyjnych pochodzących ze środków poza bankowych. Wyeliminowana została działalność oszczędnościowa. Kasa mogła jedynie prowadzić taką działalność na zlecenie PKO.

Odwilż w sytuacji społeczno-ekonomicznej kraju w 1957 roku oraz zmiana polityki rolnej powoduje, że spółdzielczość ponownie zaczyna się rozwijać. Następuje kolejna zmiana nazwy, tym razem na Kasę Spółdzielczą w Kazimierzu Dolnym. Rok 1958 przynosi dalszy rozwój w działalności Kasy, która z dniem 29 listopada przyjmuje obecną nazwę Bank Spółdzielczy w Kazimierzu Dolnym.
W wyniku kolejnej reformy bankowej w 1975 roku cała obsługa finansowo-kredytowa ludności skoncentrowana została w Banku. Następuje pomyślny rozwój Banku, choć w pewnym stopniu ograniczony narzuceniem limitów kredytowych i decyzjami administracyjnymi ze strony BGŻ.

Transformacja ustroju w kraju w 1989 roku powoduje, że tzw. opieka ze strony BGŻ przestaje istnieć. Banki spółdzielcze mogą się dalej swobodnie rozwijać, wzrasta rola samorządu bankowego. Bank wchodzi w okres intensywnego rozwoju, następuje znaczne ożywienie działalności oraz komputeryzacja, która pozwala na osiąganie coraz lepszych standardów usług, które nie odbiegają jakościowo od świadczonych przez banki komercyjne.

Na mocy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku Bank zrzeszony był w Lubelskim Banku Regionalnym S.A. w Lublinie (LBR S.A), a od 2002 roku Bank zrzeszony jest w Banku Polskiej Spółdzielczości Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie.

Bank Spółdzielczy w Kazimierzu Dolnym, za pośrednictwem Zebrania Przedstawicieli, podjął decyzję o przejęciu dwóch sąsiednich banków, a mianowicie Banku Spółdzielczego w Wilkowie w dniu 15 sierpnia 1995 roku i w dniu 24 listopada 1996 roku Banku Spółdzielczego w Janowcu. Dzięki konsolidacji banków wykorzystana została renoma Banku przejmującego do promowania całej połączonej struktury. Zwiększenie rozmiarów i zasięgu terytorialnego działalności ma ogromny wpływ na dalszy rozwój działalności Banku i osiągane wyniki.
10 września 2007 roku otworzono nową placówkę Banku Spółdzielczego w Kazimierzu Dolnym – Filię w Bochotnicy.

Wśród członków samorządu najdłużej związanych z tutejszym Bankiem i sprawujących czołowe funkcje należy wymienić takie osoby jak: Stanisław Koziorowski, Maksymilian Wargocki, Jan Piądłowski, Jan Ulanowski, Bronisław Wolny, Józef Kobierski, Aleksander Wojcieszkiewicz, Henryk Kozłowski, Tadeusz Ulanowski, Edward Piskorek, Jan Zarzycki, Bolesław Doraczyński, Jan Włodek, Zenon Piskorek, Edward Rodzik, Stanisław Starek, Edward Michta, Bogdan Doraczyński, Michał Doraczyński, Romuald Zdanowski, Jan Kowalski, Stanisław Piądłowski, Wiktor Pielak, Piotr Kowalski, Janina Szeląg, Józef Kalbowiak, Leon Doraczyński, Bolesław Kochanowski, Władysław Kuzioła, Bolesław Pawłowski, Władysław Pietras, Mieczysław Szałas, Eugeniusz Ajtel, Adolf Kobiałka, Tadeusz Sijko, Romuald Skopal, Jadwiga Wiórkiewicz, Zygmunt Zakiewicz, Zofia Borowska, Ryszard Pepłowski oraz Bronisław Opoka i Michał Rosiński.

Bank Spółdzielczy w Kazimierzu Dolnym jest nowoczesną i uniwersalną instytucją finansową działającą na terenie województwa lubelskiego, oferującą swoim klientom szeroki asortyment usług bankowych. Bank uczestniczy w finansowaniu przedsięwzięć kulturalno-oświatowych i społecznych na terenie miasta Kazimierza Dolnego i okolicznych gmin. Osiągane wskaźniki ekonomiczne świadczą o dobrej kondycji finansowej i pełnym bezpieczeństwie zgromadzonych w nim środków pieniężnych.